یکی کاخ بود اردوان را بلند
فردوسی
https://www.sherfarsi.ir/ferdowsi/یکی-کاخ-بود-اردوان-را-بلند

متن یکی کاخ بود اردوان را بلند

1. یکی کاخ بود اردوان را بلند

   به کاخ اندرون بنده یی ارجمند

2. که گلنار بد نام آن ماه روی

   نگاری پر از گوهر و رنگ و بوی

3. بر اردوان همچو دستور بود

   بران خواسته نیز گنجور بود

4. بروبر گرامی تر از جان بدی

   به دیدار او شاد و خندان بدی

5. چنان بد که روزی برآمد به بام

   دلش گشت زان خرمی شادکام

6. نگه کرد خندان لب اردشیر

   جوان در دل ماه شد جایگیر

7. همی بود تا روز تاریک شد

   همانا به شب روز نزدیک شد

8. کمندی بران کنگره بر ببست

   گره زد برو چند و ببسود دست

9. به گستاخی از باره آمد فرود

   همی داد نیکی دهش را درود

10. بیامد خرامان بر اردشیر

    پر از گوهر و بوی مشک و عبیر

11. ز بالین دیبا سرش برگرفت

    چو بیدار شد تنگ در بر گرفت

12. نگه کرد برنا بران خوب روی

    بدان موی و آن روی و آن رنگ و بوی

13. بدان ماه گفت از کجا خاستی

    که پرغم دلم را بیاراستی

14. چنین داد پاسخ که من بنده ام

    ز گیتی به دیدار تو زنده ام

15. دلارام گنجور شاه اردوان

    که از من بود شاد و روشن روان

16. کنون گر پذیری ترا بنده ام

    دل و جان به مهر تو آگنده ام

17. بیایم چو خواهی به نزدیک تو

    درفشان کنم روز تاریک تو

18. چو لختی برآمد برین روزگار

    شکست اندر آمد به آموزگار

19. جهاندیده بیدار بابک بمرد

    سرای کهن دیگری را سپرد

20. چو آگاهی آمد سوی اردوان

    پر از غم شد و تیره گشتش روان

21. گرفتند هر مهتری یاد پارس

    سپهبد به مهتر پسر داد پارس

22. بفرمود تا کوس بیرون برند

    ز درگاه لشکر به هامون برند

23. جهان تیره شد بر دل اردشیر

    ازان پیر روشن دل و دستگیر

24. دل از لشکر اردوان برگرفت

    وزان آگهی رای دیگر گرفت

25. که از درد او بد دلش پرستیز

    به هر سو همی جست راه گریز

26. ازان پس چنان بد که شاه اردوان

    ز اخترشناسان روشن روان

27. بیاورد چندی به درگاه خویش

    همی بازجست اختر و راه خویش

28. همان نیز تا گردش روزگار

    ازان پس کرا باشد آموزگار

29. فرستادشان نزد گلنار شاه

    بدان تا کنند اختران را نگاه

30. سه روز اندر آن کار شد روزگار

    نگه کرده شد طالع شهریار

31. چو گنجور بشنید آوازشان

    سخن گفتن از طالع و رازشان

32. سیم روز تا شب گذشته سه پاس

    کنیزک بپردخت ز اخترشناس

33. پر از آرزو دل لبان پر ز باد

    همی داشت گفتار ایشان به یاد

34. چهارم بشد مرد روشن روان

    که بگشاید آن راز با اردوان

35. برفتند با زیجها برکنار

    ز کاخ کنیزک بر شهریار

36. بگفتند راز سپهر بلند

    همان حکم او بر چه و چون و چند

37. کزین پس کنون تانه بس روزگار

    ز چیزی بپیچد دل نامدار

38. که بگریزد از مهتری کهتری

    سپهبد نژادی و کنداوری

39. وزان پس شود شهریاری بلند

    جهاندار و نیک اختر و سودمند

40. دل نامور مهتر نیک بخت

    ز گفتار ایشان غمی گشت سخت