ای هدهد صبا به سبا می فرستمت

متن ای هدهد صبا به سبا می فرستمت

ای هدهد صبا به سبا می فرستمت

بنگر که از کجا به کجا می فرستمت

ای هدهد صبا، تو را به سبا می‌فرستم. ببین که تو را از کجا به کجا می‌فرستم
حیف است طایری چو تو در خاکدان غم

زین جا به آشیان وفا می فرستمت

حیف است که پرنده‌ای مثل تو در خاکدان غم باشد. از اینجا تو را به خانه وفا می‌فرستم.
در راه عشق مرحله قرب و بعد نیست

می بینمت عیان و دعا می فرستمت

در راه عشق، نزدیکی و دوری معنی ندارد. تو را آشکارا می‌بینم (با اینکه به ظاهر دور هستی) و برایت دعا می‌فرستم.
هر صبح و شام قافله ای از دعای خیر

در صحبت شمال و صبا می فرستمت

هر صبح و شب، کاروانی از دعای خیر به همراه باد شمال و باد صبا برایت می‌فرستم.
تا لشکر غمت نکند ملک دل خراب

جان عزیز خود به نوا می فرستمت

برای آنکه لشکر غم، آبادی دلت را خراب نکند، ای جانان و عزیز دل من! تو رابه جایی می‌فرستم که برایت سود دارد.
ای غایب از نظر که شدی همنشین دل

می گویمت دعا و ثنا می فرستمت

ای کسی که از نظرها پنهان هستی، و همدم دل من شدی، دعایت می‌کنم و برایت ثنا می‌فرستم.
در روی خود تفرج صنع خدای کن

کآیینه خدای نما می فرستمت

به عنوان سیر و سیاحت، رخ خودت را به عنوان آفریده خدا نگاه کن. آیینه‌ای برایت می‌فرستم که در آن می‌توانی خدا را ببینی (با نگاه کردن به خودت به عنوان آفریده خدا)
تا مطربان ز شوق منت آگهی دهند

قول و غزل به ساز و نوا می فرستمت

برای اینکه آوازه خوانان تو را از شوق من آگاه کنند، شعر و غزل را به همراه آهنگ و ساز و نوا برایت می‌فرستم.
ساقی بیا که هاتف غیبم به مژده گفت

با درد صبر کن که دوا می فرستمت

ای ساقی! بیا که پیام‌رسان غیبی به من مژده داد که این درد را تحمل کن که برایت درمان می‌فرستم.
حافظ سرود مجلس ما ذکر خیر توست

بشتاب هان که اسب و قبا می فرستمت

ای حافظ! سرود مجلس ما، بیان خوبی‌های تو است. عجله کن که برایت اسب و قبا می‌فرستم.