خنک نسیم معنبر شمامه ای دلخواه

متن خنک نسیم معنبر شمامه ای دلخواه

خنک نسیم معنبر شمامه ای دلخواه

که در هوای تو برخاست بامداد پگاه

خوشا نسیم خوشبوی با بوی خوش دلپسندی که سپیده‌ دم بامدادی در هوای تو، به هوا برخاست.
دلیل راه شو ای طایر خجسته لقا

که دیده آب شد از شوق خاک آن درگاه

ای پرنده‌ای که روی تو و دیدارت، فرخنده و مبارک است، راهنمای مسیر شو که چشم ما از شوق خاک آن درگاه، پرآب گشته است.
به یاد شخص نزارم که غرق خون دل است

هلال را ز کنار افق کنید نگاه

به یاد پیکر من بیچاره که در خون دل غرق است (و همچون هلال ماه لاغر است)، هلال ماه را از کنار افق نگاه کنید.
منم که بی تو نفس می کشم زهی خجلت

مگر تو عفو کنی ور نه چیست عذر گناه

این من هستم که بدون تو نفس می‌کشم و چه خجالت‌بار است این کار! شاید که تو من را بابت این گناهم ببخشی وگرنه بهانه‌ای برای این گناه (نفس کشیدن) وجود ندارد.
ز دوستان تو آموخت در طریقت مهر

سپیده دم که صبا چاک زد شعار سیاه

صبا از دوستان تو که در راه مهرورزی تو، جامه خود را چاک می‌زنند، یاد گرفت که چگونه در هنگام سپیده دم، پرچم سیاه شب را بشکافد.
به عشق روی تو روزی که از جهان بروم

ز تربتم بدمد سرخ گل به جای گیاه

روزی که از این دنیا می‌روم، از عشق روی تو، از خاک مزارم به جای گیاه، گل سرخ خواهد رویید.
مده به خاطر نازک ملالت از من زود

که حافظ تو خود این لحظه گفت بسم الله

نباید دل نازکت اینقدر زود از من آزرده خاطر شود که حافظ تو، خودش هم اکنون تازه بسم‌الله گفته است.