مولانا
https://www.sherfarsi.ir/molavi/صبر-فرمودن-خواجه-مادر-دختر-را-کی-غلام-را-زجر-مکن-من-او-را-بی-زجر

متن

1. گفت خواجه صبر کن با او بگو

   که ازو ببریم و بدهیمش به تو

2. تا مگر این از دلش بیرون کنم

   تو تماشا کن که دفعش چون کنم

3. تو دلش خوش کن بگو می دان درست

   که حقیقت دختر ما جفت تست

4. ما ندانستیم ای خوش مشتری

   چونک دانستیم تو اولیتری

5. آتش ما هم درین کانون ما

   لیلی آن ما و تو مجنون ما

6. تا خیال و فکر خوش بر وی زند

   فکر شیرین مرد را فربه کند

7. جانور فربه شود لیک از علف

   آدمی فربه ز عزست و شرف

8. آدمی فربه شود از راه گوش

   جانور فربه شود از حلق و نوش

9. گفت آن خاتون ازین ننگ مهین

   خود دهانم کی بجنبد اندرین

10. این چنین ژاژی چه خایم بهر او

    گو بمیر آن خاین ابلیس خو

11. گفت خواجه نی مترس و دم دهش

    تا رود علت ازو زین لطف خوش

12. دفع او را دلبرا بر من نویس

    هل که صحت یابد آن باریک ریس

13. چون بگفت آن خسته را خاتون چنین

    می نگنجید از تبختر بر زمین

14. زفت گشت و فربه و سرخ و شکفت

    چون گل سرخ هزاران شکر گفت

15. که گهی می گفت ای خاتون من

    که مبادا باشد این دستان و فن

16. خواجه جمعیت بکرد و دعوتی

    که همی سازم فرج را وصلتی

17. تا جماعت عشوه می دادند و گان

    که ای فرج بادت مبارک اتصال

18. تا یقین تر شد فرج را آن سخن

    علت از وی رفت کل از بیخ و بن

19. بعد از آن اندر شب گردک به فن

    امردی را بست حنی هم چو زن

20. پر نگارش کرد ساعد چون عروس

    پس نمودش ماکیان دادش خروس

21. مقنعه و حله عروسان نکو

    کنگ امرد را بپوشانید او

22. شمع را هنگام خلوت زود کشت

    ماند هندو با چنان کنگ درشت

23. هندوک فریاد می کرد و فغان

    از برون نشنید کس از دف زنان

24. ضرب دف و کف و نعره مرد و زن

    کرد پنهان نعره آن نعره زن

25. تا به روز آن هندوک را می فشارد

    چون بود در پیش سگ انبان آرد

26. زود آوردند طاس و بوغ زفت

    رسم دامادان فرج حمام رفت

27. رفت در حمام او رنجور جان

    کون دریده هم چو دلق تونیان

28. آمد از حمام در گردک فسوس

    پیش او بنشست دختر چون عروس

29. مادرش آنجا نشسته پاسبان

    که نباید کو کند روز امتحان

30. ساعتی در وی نظر کرد از عناد

    آنگهان با هر دو دستش ده بداد

31. گفت کس را خود مبادا اتصال

    با چو تو ناخوش عروس بدفعال

32. روز رویت روی خاتونان تر

    کیر زشتت شب بتر از کیر خر

33. هم چنان جمله نعیم این جهان

    بس خوشست از دور پیش از امتحان

34. می نماید در نظر از دور آب

    چون روی نزدیک باشد آن سراب

35. گنده پیرست او و از بس چاپلوس

    خویش را جلوه کند چون نو عروس

36. هین مشو مغرور آن گلگونه اش

    نوش نیش آلوده او را مچش

37. صبر کن کالصبر مفتاح الفرج

    تا نیفتی چون فرج در صد حرج

38. آشکارا دانه پنهان دام او

    خوش نماید ز اولت انعام او