مولانا
https://www.sherfarsi.ir/molavi/معشوقی-از-عاشق-پرسید-کی-خود-را-دوست-تر-داری-یا-مرا-گفت-من-از-خود

متن

1. بعد از آن گر دوست دارد خویش را

   دوستی خور بود آن ای فتا

2. ور که خود را دوست دارد ای بجان

   دوستی خویش باشد بی گمان

3. خواه خود را دوست دارد لعل ناب

   خواه تا او دوست دارد آفتاب

4. اندرین دو دوستی خود فرق نیست

   هر دو جانب جز ضیای شرق نیست

5. تا نشد او لعل خود را دشمنست

   زانک یک من نیست آنجا دو منست

6. زانک ظلمانیست سنگ و روزکور

   هست ظلمانی حقیقت ضد نور

7. خویشتن را دوست دارد کافرست

   زانک او مناع شمس اکبرست

8. پس نشاید که بگوید سنگ انا

   او همه تاریکیست و در فنا

9. گفت فرعونی انا الحق گشت پست

   گفت منصوری اناالحق و برست

10. آن انا را لعنت الله در عقب

    وین انا را رحمت الله ای محب

11. زانک او سنگ سیه بد این عقیق

    آن عدوی نور بود و این عشیق

12. این انا هو بود در سر ای فضول

    ز اتحاد نور نه از رای حلول

13. جهد کن تا سنگیت کمتر شود

    تا به لعلی سنگ تو انور شود

14. صبر کن اندر جهاد و در عنا

    دم به دم می بین بقا اندر فنا

15. وصف سنگی هر زمان کم می شود

    وصف لعلی در تو محکم می شود

16. وصف هستی می رود از پیکرت

    وصف مستی می فزاید در سرت

17. سمع شو یکبارگی تو گوش وار

    تا ز حلقه لعل یابی گوشوار

18. هم چو چه کن خاک می کن گر کسی

    زین تن خاکی که در آبی رسی

19. گر رسد جذبه خدا آب معین

    چاه ناکنده بجوشد از زمین

20. کار می کن تو بگوش آن مباش

    اندک اندک خاک چه را می تراش

21. هر که رنجی دید گنجی شد پدید

    هر که جدی کرد در جدی رسید

22. گفت پیغمبر رکوعست و سجود

    بر در حق کوفتن حلقه وجود

23. حلقه آن در هر آنکو می زند

    بهر او دولت سری بیرون کند

24. گفت معشوقی به عاشق ز امتحان

    در صبوحی کای فلان ابن الفلان

25. مر مرا تو دوست تر داری عجب

    یا که خود را راست گو یا ذا الکرب

26. گفت من در تو چنان فانی شدم

    که پرم از تتو ز ساران تا قدم

27. بر من از هستی من جز نام نیست

    در وجودم جز تو ای خوش کام نیست

28. زان سبب فانی شدم من این چنین

    هم چو سرکه در تو بحر انگبین

29. هم چو سنگی کو شود کل لعل ناب

    پر شود او از صفات آفتاب

30. وصف آن سنگی نماند اندرو

    پر شود از وصف خور او پشت و رو