آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/آمدی-وه-که-چه-مشتاق-و-پریشان-بودم

متن آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم

1. آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم

   تا برفتی ز برم صورت بی جان بودم

2. نه فراموشیم از ذکر تو خاموش نشاند

   که در اندیشه اوصاف تو حیران بودم

3. بی تو در دامن گلزار نخفتم یک شب

   که نه در بادیه خار مغیلان بودم

4. زنده می کرد مرا دم به دم امید وصال

   ور نه دور از نظرت کشته هجران بودم

5. به تولای تو در آتش محنت چو خلیل

   گوییا در چمن لاله و ریحان بودم

6. تا مگر یک نفسم بوی تو آرد دم صبح

   همه شب منتظر مرغ سحرخوان بودم

7. سعدی از جور فراقت همه روز این می گفت

   عهد بشکستی و من بر سر پیمان بودم