آن به که چون منی نرسد در وصال دوست
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/آن-به-که-چون-منی-نرسد-در-وصال-دوست

متن آن به که چون منی نرسد در وصال دوست

1. آن به که چون منی نرسد در وصال دوست

   تا ضعف خویش حمل کند بر کمال دوست

2. رشک آیدم ز مردمک دیده بارها

   کاین شوخ دیده چند ببیند جمال دوست

3. پروانه کیست تا متعلق شود به شمع

   باری بسوزدش سبحات جلال دوست

4. ای دوست روزهای تنعم به روزه باش

   باشد که در فتد شب قدر وصال دوست

5. دور از هوای نفس که ممکن نمی شود

   در تنگنای صحبت دشمن مجال دوست

6. گر دوست جان و سر طلبد ایستاده ایم

   یاران بدین قدر بکنند احتمال دوست

7. خرم تنی که جان بدهد در وفای یار

   اقبال در سری که شود پایمال دوست

8. ما را شکایتی ز تو گر هست هم به توست

   در پیش دشمنان نتوان گفت حال دوست

9. بسیار سعدی از همه عالم بدوخت چشم

   تا می نمایدش همه عالم خیال دوست