در اخلاق درویشان حکایت بیست و پنجم
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/در-اخلاق-درویشان-حکایت-بیست-و-پنجم

متن در اخلاق درویشان حکایت بیست و پنجم

1. یکی را از مشایخ شام پرسیدند که حقیقت تصوف چیست گفت از این پیش طایفه ای بودند در جهان پراکنده بصورت و بمعنی جمع اکنون قومی هستند به صورت جمع و بمعنی پراکنده

   از یکی از شیوخ شام پرسیدند که تصوف در اصل چیست؟ شیخ پاسخ داد: «پیشتر، قومی بودند که به ظاهر در جهان پراکنده بودند ولی در باطن، یکی بودند ولی هم اکنون، قومی هستند که در ظاهر در کنار هم هستند ولی در باطن، متفق نیستند.»

2. چو هر ساعت از تو بجائی رود دل

   بتنهائی اندر صفائی نبینی

   وقتی هر ساعت، دل تو به جایی می‌رود، در خلوت صفایی نخواهی دید.

3. ورت مال و جاهست و زرع و تجارت

   چو دل با خدایست خلوت نشینی

   و اگر دارای مال و منال و مقام و زمین و تجارت هم باشی، وقتی که دلت با خداست، خلوت نشین به حساب می‌آیی.