در عالم تربیت حکایت سیزدهم
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/در-عالم-تربیت-حکایت-سیزدهم

متن در عالم تربیت حکایت سیزدهم

1. کسی گفت حجاج خون خواره ای است

   دلش همچو سنگ سیه پاره ای است

2. نترسد همی ز آه و فریاد خلق

   خدایا تو بستان از او داد خلق

3. جهاندیده ای پیر دیرینه زاد

   جوان را یکی پند پیرانه داد

4. کز او داد مظلوم مسکین او

   بخواهند وز دیگران کین او

5. تو دست از وی و روزگارش بدار

   که خود زیر دستش کند روزگار

6. نه بیداد از او بهره مند آیدم

   نه نیز از تو غیبت پسند آیدم

7. به دوزخ برد مدبری را گناه

   که پیمانه پر کرد و دیوان سیاه

8. دگر کس به غیبت پیش می دود

   مبادا که تنها به دوزخ رود