رباعیات ۱
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/رباعیات-۱

متن رباعیات ۱

1. هر ساعتم اندرون بجوشد خون را

   واگاهی نیست مردم بیرون را

2. الا مگر آنکه روی لیلی دیدست

   داند که چه درد می کشد مجنون را

3. *****

4. عشاق به درگهت اسیرند بیا

   بدخویی تو بر تو نگیرند بیا

5. هرجور و جفا که کرده ای معذوری

   زان پیش که عذرت نپذیرند بیا

6. *****

7. ای چشم تو مست خواب و سرمست شراب

   صاحبنظران تشنه و وصل تو سراب

8. مانند تو آدمی در آباد و خراب

   باشد که در آیینه توان دید و در آب

9. *****

10. چون دل ز هوای دوست نتوان پرداخت

    درمانش تحملست و سر پیش انداخت

11. یا ترک گل لعل همی باید گفت

    یا با الم خار همی باید ساخت

12. *****

13. دل می رود و دیده نمی شاید دوخت

    چون زهد نباشد نتوان زرق فروخت

14. پروانه مستمند را شمع نسوخت

    آن سوخت که شمع را چنین می افروخت

15. *****

16. روزی گفتی شبی کنم دلشادت

    وز بند غمان خود کنم آزادت

17. دیدی که از آن روز چه شبها بگذشت

    وز گفته خود هیچ نیامد یادت

18. *****

19. صد بار بگفتم به غلامان درت

    تا آینه دیگر نگذارند برت

20. ترسم که ببینی رخ همچون قمرت

    کس باز نیاید دگر اندر نظرت

21. *****

22. آن یار که عهد دوستاری بشکست

    می رفت و منش گرفته دامان در دست

23. می گفت دگرباره به خوابم بینی

    پنداشت که بعد از آن مرا خوابی هست

24. *****

25. شبها گذرد که دیده نتوانم بست

    مردم همه از خواب و من از فکر تو مست

26. باشد که به دست خویش خونم ریزی

    تا جان بدهم دامن مقصود به دست

27. *****