صبحدم خاکی به صحرا برد باد از کوی دوست
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/صبحدم-خاکی-به-صحرا-برد-باد-از-کوی-دوست

متن صبحدم خاکی به صحرا برد باد از کوی دوست

1. صبحدم خاکی به صحرا برد باد از کوی دوست

   بوستان در عنبر سارا گرفت از بوی دوست

2. دوست گر با ما بسازد دولتی باشد عظیم

   ور نسازد می بباید ساختن با خوی دوست

3. گر قبولم می کند مملوک خود می پرورد

   ور براند پنجه نتوان کرد با بازوی دوست

4. هر که را خاطر به روی دوست رغبت می کند

   بس پریشانی بباید بردنش چون موی دوست

5. دیگران را عید اگر فرداست ما را این دمست

   روزه داران ماه نو بینند و ما ابروی دوست

6. هر کسی بی خویشتن جولان عشقی می کند

   تا به چوگان که در خواهد فتادن گوی دوست

7. دشمنم را بد نمی خواهم که آن بدبخت را

   این عقوبت بس که بیند دوست همزانوی دوست

8. هر کسی را دل به صحرایی و باغی می رود

   هر کس از سویی به دررفتند و عاشق سوی دوست

9. کاش باری باغ و بستان را که تحسین می کنند

   بلبلی بودی چو سعدی یا گلی چون روی دوست