مرا رسد که برآرم هزار ناله چو بلبل
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/مرا-رسد-که-برآرم-هزار-ناله-چو-بلبل

متن مرا رسد که برآرم هزار ناله چو بلبل

1. مرا رسد که برآرم هزار ناله چو بلبل

   که احتمال ندارم ز دوستان ورقی گل

2. خبر برید به بلبل که عهد می شکند گل

   تو نیز اگر بتوانی ببند بار تحول

3. اما اخالص ودی الم اراعک جهدی

   فکیف تنقض عهدی و فیم تهجرنی قل

4. اگر چه مالک رقی و پادشاه به حقی

   همت حلال نباشد ز خون بنده تغافل

5. من المبلغ عنی الی معذب قلبی

   اذا جرحت فؤادی بسیف لحظک فاقتل

6. تو آن کمند نداری که من خلاص بیابم

   اسیر ماندم و درمان تحملست و تذلل

7. لا وضحن بسری و لو تهتک ستری

   اذا لا حبه ترضی دع اللوائم تعذل

8. وفا و عهد مودت میان اهل ارادت

   نه چون بقای شکوفست و عشقبازی بلبل

9. تمیل بین یدینا و لا تمیل الینا

   لقد شددت علینا الام تعقد فاحلل

10. مرا که چشم ارادت به روی و موی تو باشد

    دلیل صدق نباشد نظر به لاله و سنبل

11. فتات شعرک مسک ان اتخذت عبیرا

    و حشو ثوبک ورد و طیب فیک قرنفل

12. تو خود تأمل سعدی نمی کنی که ببینی

    که هیچ بار ندیدت که سیر شد ز تأمل