about contact instagram

آغوش که شد منزل آسایش و خوابت
حافظ
https://www.sherfarsi.ir/hafez/آغوش-که-شد-منزل-آسایش-و-خوابت

لطفا برای دریافت آرایه‌های ادبی این شعر، نشانی صفحه را کنید و مطابق توضیحات این صفحه ثبت نمایید. (5000 تومان)
لطفا برای دریافت معنی (بازگردانی) این شعر، نشانی صفحه را کنید و مطابق توضیحات این صفحه ثبت نمایید. (5000 تومان)
شاعر همه اش در این اندیشه است که معشوقه اش شب را کجا سر می کند و با چه کسی دوست شده است که دیگر محلی به یار قدیمی خود نمی گذارد

  1. ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت

    و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت

  2. خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز

    کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت

  3. درویش نمی پرسی و ترسم که نباشد

    اندیشه آمرزش و پروای ثوابت

  4. راه دل عشاق زد آن چشم خماری

    پیداست از این شیوه که مست است شرابت

  5. تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت

    تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

  6. هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی

    پیداست نگارا که بلند است جنابت

  7. دور است سر آب از این بادیه هش دار

    تا غول بیابان نفریبد به سرابت

  8. تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل

    باری به غلط صرف شد ایام شبابت

  9. ای قصر دل افروز که منزلگه انسی

    یا رب مکناد آفت ایام خرابت

  10. حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد

    صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت

لطفا برای دریافت آرایه‌های ادبی این شعر، نشانی صفحه را کنید و مطابق توضیحات این صفحه ثبت نمایید. (5000 تومان)
لطفا برای دریافت معنی (بازگردانی) این شعر، نشانی صفحه را کنید و مطابق توضیحات این صفحه ثبت نمایید. (5000 تومان)
آغوش که شد منزل آسایش و خوابت

دانلود متن شعر زیبای حافظ

از میان تصاویر زیر، عکس نوشته‌ی این شعر را انتخاب نمایید:

  • پس زمینه کاهی متن نوشته: و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت اندیشه آمرزش و پروای ثوابت پیداست از این شیوه که مست است شرابت تا باز چه اندیشه کند رای صوابت پیداست نگارا که بلند است جنابت تا غول بیابان نفریبد به سرابت باری به غلط صرف شد ایام شبابت یا رب مکناد آفت ایام خرابت صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز درویش نمی پرسی و ترسم که نباشد راه دل عشاق زد آن چشم خماری تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت هر نال
  • پس زمینه قرمز متن نوشته: و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت اندیشه آمرزش و پروای ثوابت پیداست از این شیوه که مست است شرابت تا باز چه اندیشه کند رای صوابت پیداست نگارا که بلند است جنابت تا غول بیابان نفریبد به سرابت باری به غلط صرف شد ایام شبابت یا رب مکناد آفت ایام خرابت صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز درویش نمی پرسی و ترسم که نباشد راه دل عشاق زد آن چشم خماری تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت هر نال
  • پس زمینه شب متن نوشته: و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت اندیشه آمرزش و پروای ثوابت پیداست از این شیوه که مست است شرابت تا باز چه اندیشه کند رای صوابت پیداست نگارا که بلند است جنابت تا غول بیابان نفریبد به سرابت باری به غلط صرف شد ایام شبابت یا رب مکناد آفت ایام خرابت صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز درویش نمی پرسی و ترسم که نباشد راه دل عشاق زد آن چشم خماری تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت هر ناله
  • پس زمینه سفید متن نوشته: و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت اندیشه آمرزش و پروای ثوابت پیداست از این شیوه که مست است شرابت تا باز چه اندیشه کند رای صوابت پیداست نگارا که بلند است جنابت تا غول بیابان نفریبد به سرابت باری به غلط صرف شد ایام شبابت یا رب مکناد آفت ایام خرابت صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز درویش نمی پرسی و ترسم که نباشد راه دل عشاق زد آن چشم خماری تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت هر نال
  • پس زمینه غروب خورشید متن نوشته: ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز درویش نمی پرسی و ترسم که نباشد راه دل عشاق زد آن چشم خماری تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی دور است سر آب از این بادیه هش دار تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل ای قصر دل افروز که منزلگه انسی حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت اندیشه آمرزش و پروای ثوابت پیداست از این شیوه که مست است شرابت تا باز چه اندیش
  • پس زمینه بنفش متن نوشته: ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز درویش نمی پرسی و ترسم که نباشد راه دل عشاق زد آن چشم خماری تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی دور است سر آب از این بادیه هش دار تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل ای قصر دل افروز که منزلگه انسی حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت اندیشه آمرزش و پروای ثوابت پیداست از این شیوه که مست است شرابت تا باز چه اندیشه کند ر
  • پس زمینه سیاه متن نوشته: ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز درویش نمی پرسی و ترسم که نباشد راه دل عشاق زد آن چشم خماری تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی دور است سر آب از این بادیه هش دار تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل ای قصر دل افروز که منزلگه انسی حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت اندیشه آمرزش و پروای ثوابت پیداست از این شیوه که مست است شرابت تا باز چه اندیشه کند ر
  • پس زمینه طبیعت متن نوشته: ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز درویش نمی پرسی و ترسم که نباشد راه دل عشاق زد آن چشم خماری تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی دور است سر آب از این بادیه هش دار تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل ای قصر دل افروز که منزلگه انسی حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت اندیشه آمرزش و پروای ثوابت پیداست از این شیوه که مست است شرابت تا باز چه اندیشه کند