about contact instagram

ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
حافظ
https://www.sherfarsi.ir/hafez/ای-دل-گر-از-آن-چاه-زنخدان-به-درآیی

لطفا برای دریافت آرایه‌های ادبی این شعر، نشانی صفحه را کنید و مطابق توضیحات این صفحه ثبت نمایید. (4000 تومان)
لطفا برای دریافت معنی (بازگردانی) این شعر، نشانی صفحه را کنید و مطابق توضیحات این صفحه ثبت نمایید. (4000 تومان)

  1. ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی

    هر جا که روی زود پشیمان به درآیی

  2. هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش

    آدم صفت از روضه رضوان به درآیی

  3. شاید که به آبی فلکت دست نگیرد

    گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی

  4. جان می دهم از حسرت دیدار تو چون صبح

    باشد که چو خورشید درخشان به درآیی

  5. چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت

    کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی

  6. در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد

    وقت است که همچون مه تابان به درآیی

  7. بر رهگذرت بسته ام از دیده دو صد جوی

    تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی

  8. حافظ مکن اندیشه که آن یوسف مه رو

    بازآید و از کلبه احزان به درآیی

لطفا برای دریافت آرایه‌های ادبی این شعر، نشانی صفحه را کنید و مطابق توضیحات این صفحه ثبت نمایید. (4000 تومان)
لطفا برای دریافت معنی (بازگردانی) این شعر، نشانی صفحه را کنید و مطابق توضیحات این صفحه ثبت نمایید. (4000 تومان)

دانلود متن شعر زیبای حافظ

از میان تصاویر زیر، عکس نوشته‌ی این شعر را انتخاب نمایید:

  • پس زمینه کاهی متن نوشته: هر جا که روی زود پشیمان به درآیی آدم صفت از روضه رضوان به درآیی گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی باشد که چو خورشید درخشان به درآیی کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی وقت است که همچون مه تابان به درآیی تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی بازآید و از کلبه احزان به درآیی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش شاید که به آبی فلکت دست نگیرد جان می دهم از حسرت دیدار تو چون صبح چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد بر رهگذ
  • پس زمینه قرمز متن نوشته: هر جا که روی زود پشیمان به درآیی آدم صفت از روضه رضوان به درآیی گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی باشد که چو خورشید درخشان به درآیی کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی وقت است که همچون مه تابان به درآیی تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی بازآید و از کلبه احزان به درآیی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش شاید که به آبی فلکت دست نگیرد جان می دهم از حسرت دیدار تو چون صبح چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد بر رهگذ
  • پس زمینه شب متن نوشته: هر جا که روی زود پشیمان به درآیی آدم صفت از روضه رضوان به درآیی گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی باشد که چو خورشید درخشان به درآیی کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی وقت است که همچون مه تابان به درآیی تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی بازآید و از کلبه احزان به درآیی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش شاید که به آبی فلکت دست نگیرد جان می دهم از حسرت دیدار تو چون صبح چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد بر رهگذرت
  • پس زمینه سفید متن نوشته: هر جا که روی زود پشیمان به درآیی آدم صفت از روضه رضوان به درآیی گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی باشد که چو خورشید درخشان به درآیی کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی وقت است که همچون مه تابان به درآیی تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی بازآید و از کلبه احزان به درآیی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش شاید که به آبی فلکت دست نگیرد جان می دهم از حسرت دیدار تو چون صبح چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد بر رهگذ
  • پس زمینه غروب خورشید متن نوشته: ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش شاید که به آبی فلکت دست نگیرد جان می دهم از حسرت دیدار تو چون صبح چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد بر رهگذرت بسته ام از دیده دو صد جوی حافظ مکن اندیشه که آن یوسف مه رو هر جا که روی زود پشیمان به درآیی آدم صفت از روضه رضوان به درآیی گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی باشد که چو خورشید درخشان به درآیی کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی وقت است که همچون مه تابان به درآیی
  • پس زمینه بنفش متن نوشته: ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش شاید که به آبی فلکت دست نگیرد جان می دهم از حسرت دیدار تو چون صبح چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد بر رهگذرت بسته ام از دیده دو صد جوی حافظ مکن اندیشه که آن یوسف مه رو هر جا که روی زود پشیمان به درآیی آدم صفت از روضه رضوان به درآیی گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی باشد که چو خورشید درخشان به درآیی کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی وقت است که همچون مه تابان به درآیی تا بو
  • پس زمینه سیاه متن نوشته: ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش شاید که به آبی فلکت دست نگیرد جان می دهم از حسرت دیدار تو چون صبح چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد بر رهگذرت بسته ام از دیده دو صد جوی حافظ مکن اندیشه که آن یوسف مه رو هر جا که روی زود پشیمان به درآیی آدم صفت از روضه رضوان به درآیی گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی باشد که چو خورشید درخشان به درآیی کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی وقت است که همچون مه تابان به درآیی تا بو
  • پس زمینه طبیعت متن نوشته: ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش شاید که به آبی فلکت دست نگیرد جان می دهم از حسرت دیدار تو چون صبح چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد بر رهگذرت بسته ام از دیده دو صد جوی حافظ مکن اندیشه که آن یوسف مه رو هر جا که روی زود پشیمان به درآیی آدم صفت از روضه رضوان به درآیی گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی باشد که چو خورشید درخشان به درآیی کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی وقت است که همچون مه تابان به درآیی تا بو