رباعیات حکیم عمر خیام نیشابوری - بخش چهارم : شعرهای با قافیه ر
خیام
https://www.sherfarsi.ir/khayyam/قافیه-ر

متن رباعیات حکیم عمر خیام نیشابوری - بخش چهارم : شعرهای با قافیه ر

1. آن لعل در آبگینه ساده بیار

   و آن محرم و مونس هر آزاده بیار

2. چون میدانی که مدت عالم خاک

   باد است که زود بگذرد باده بیار

4. از بودنی ایدوست چه داری تیمار

   وزفکرت بیهوده دل و جان افکار

5. خرم بزی و جهان بشادی گذران

   تدبیر نه با تو کرده اند اول کار

7. افلاک که جز غم نفزایند دگر

   ننهند بجا تا نربایند دگر

8. ناآمدگان اگر بدانند که ما

   از دهر چه میکشیم نایند دگر

10. ایدل غم این جهان فرسوده مخور

    بیهوده نئی غمان بیهوده مخور

11. چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید

    خوش باش غم بوده و نابوده مخور

13. ایدل همه اسباب جهان خواسته گیر

    باغ طربت به سبزه آراسته گیر

14. و آنگاه بر آن سبزه شبی چون شبنم

    بنشسته و بامداد برخاسته گیر

16. این اهل قبور خاک گشتند و غبار

    هر ذره ز هر ذره گرفتند کنار

17. آه این چه شراب است که تا روز شمار

    بیخود شده و بی خبرند از همه کار

19. خشت سر خم ز ملکت جم خوشتر

    بوی قدح از غذای مریم خوشتر

20. آه سحری ز سینه خماری

    از ناله بوسعید و ادهم خوشتر

22. در دایره سپهر ناپیدا غور

    جامی ست که جمله را چشانند بدور

23. نوبت چو به دور تو رسد آه مکن

    می نوش به خوشدلی که دور است نه جور

25. دی کوزه گری بدیدم اندر بازار

    بر پاره گلی لگد همی زد بسیار

26. و آن گل بزبان حال با او می گفت

    من همچو تو بوده ام مرا نیکودار

28. ز آن می که حیات جاودانیست بخور

    سرمایه لذت جوانی است بخور

29. سوزنده چو آتش است لیکن غم را

    سازنده چو آب زندگانی است بخور

31. گر باده خوری تو با خردمندان خور

    یا با صنمی لاله رخی خندان خور

32. بسیار مخور و رد مکن فاش مساز

    اندک خور و گه گاه خور و پنهان خور

34. وقت سحر است خیز ای طرفه پسر

    پر باده لعل کن بلورین ساغر

35. کاین یکدم عاریت در این گنج فنا

    بسیار بجوئی و نیابی دیگر