-
گفت هر مردی که باشد بد گمان
نشنود او راست را با صد نشان
-
هر درونی که خیال اندیش شد
چون دلیل آری خیالش بیش شد
-
چون سخن در وی رود علت شود
تیغ غازی دزد را آلت شود
-
پس جواب او سکوتست و سکون
هست با ابله سخن گفتن جنون
-
تو ز من با حق چه نالی ای سلیم
تو بنال از شر آن نفس لئیم
-
تو خوری حلوا ترا دنبل شود
تب بگیرد طبع تو مختل شود
-
بی گنه لعنت کنی ابلیس را
چون نبینی از خود آن تلبیس را
-
نیست از ابلیس از تست ای غوی
که چو روبه سوی دنبه می روی
-
چونک در سبزه ببینی دنبه ها
دام باشد این ندانی تو چرا
-
زان ندانی کت ز دانش دور کرد
میل دنبه چشم و عقلت کور کرد
-
حبک الاشیاء یعمیک یصم
نفسک السودا جنت لا تختصم
-
تو گنه بر من منه کژ کژ مبین
من ز بد بیزارم و از حرص و کین
-
من بدی کردم پشیمانم هنوز
انتظارم تا دیم گردد تموز
-
متهم گشتم میان خلق من
فعل خود بر من نهد هر مرد و زن
-
گرگ بیچاره اگرچه گرسنست
متهم باشد که او در طنطنه ست
-
از ضعیفی چون نتواند راه رفت
خلق گوید تخمه است از لوت زفت
مولانا
https://www.sherfarsi.ir/molavi/باز-تقریر-ابلیس-تلبیس-خود-را
روبه
- روباه
- روبه
-
- جانوری است وحشی و گوشتخوار و پستاندار از خانواده ٔ سگ که حیله گری را بدان نسبت میدهند. روباه دارای پوستی نرم و پرمو و دمی بزرگ و انبوه است و برنگهای سرخ و خاکستری و سیاه و زرد دیده می شود. پوست این حیوان را آستر لباس می کنند و گاهی برای زینت بکار میرود.