0


مولانا
https://www.sherfarsi.ir/molavi/بیان-آنک-علم-را-دو-پرست-و-گمان-را-یک-پرست-ناقص-آمد-ظن-به-پرواز-اب

  1. علم را دو پر گمان را یک پرست

    ناقص آمد ظن به پرواز ابترست

  2. مرغ یک پر زود افتد سرنگون

    باز بر پرد دو گامی یا فزون

  3. افت خیزان می رود مرغ گمان

    با یکی پر بر امید آشیان

  4. چون ز ظن وا رست علمش رو نمود

    شد دو پر آن مرغ یک پر پر گشود

  5. بعد از آن یمشی سویا مستقیم

    نه علی وجهه مکبا او سقیم

  6. با دو پر بر می پرد چون جبرئیل

    بی گمان و بی مگر بی قال و قیل

  7. گر همه عالم بگویندش توی

    بر ره یزدان و دین مستوی

  8. او نگردد گرم تر از گفتشان

    جان طاق او نگردد جفتشان

  9. ور همه گویند او را گم رهی

    کوه پنداری و تو برگ کهی

  10. او نیفتد در گمان از طعنشان

    او نگردد دردمند از ظعنشان

  11. بلک گر دریا و کوه آید بگفت

    گویدش با گم رهی گشتی تو جفت

  12. هیچ یک ذره نیفتد در خیال

    یا به طعن طاعنان رنجورحال

نظرات کاربران

درخواست‌های کاربران برای معنی و بازگردانی و ترجمه و تفسیر و توضیح بیت‌ها

ثبت درخواست معنی و تفسیر

چنانچه در رابطه با مفهوم یا تفسیر کلمه یا عبارتی از این شعر، نیازمند توضیح می باشید، درخواست خود را از طریق فرم زیر مطرح نمایید. همچنین اگر قادر به راهنمایی و ارائه توضیحات برای درخواست های مطرح شده هستید، می توانید پاسخ خود را با کلیک روی دکمه پاسخ ارسال فرمایید.

نظرات و دیدگاه‌های کاربران

فرم ارسال نظر

از اینکه دیدگاه خود را به اشتراک می‌گذارید، سپاسگزاریم.