مولانا
https://www.sherfarsi.ir/molavi/دیدن-ایشان-در-قصر-این-قلعه-ذات-الصور-نقش-روی-دختر-شاه-چین-را-و-بی

متن

1. این سخن پایان ندارد آن گروه

   صورتی دیدند با حسن و شکوه

2. خوب تر زان دیده بودند آن فریق

   لیک زین رفتند در بحر عمیق

3. زانک افیونشان درین کاسه رسید

   کاسه ها محسوس و افیون ناپدید

4. کرد فعل خویش قلعه هش ربا

   هر سه را انداخت در چاه بلا

5. تیر غمزه دوخت دل را بی کمان

   الامان و الامان ای بی امان

6. قرنها را صورت سنگین بسوخت

   آتشی در دین و دلشان بر فروخت

7. چونک روحانی بود خود چون بود

   فتنه اش هر لحظه دیگرگون بود

8. عشق صورت در دل شه زادگان

   چون خلش می کرد مانند سنان

9. اشک می بارید هر یک هم چو میغ

   دست می خایید و می گفت ای دریغ

10. ما کنون دیدیم شه ز آغاز دید

    چندمان سوگند داد آن بی ندید

11. انبیا را حق بسیارست از آن

    که خبر کردند از پایانمان

12. کاینچ می کاری نروید جز که خار

    وین طرف پری نیابی زو مطار

13. تخم از من بر که تا ریعی دهد

    با پر من پر که تیر آن سو جهد

14. تو ندانی واجبی آن و هست

    هم تو گویی آخر آن واجب بدست

15. او توست اما نه این تو آن توست

    که در آخر واقف بیرون شوست

16. توی آخر سوی توی اولت

    آمدست از بهر تنبیه و صلت

17. توی تو در دیگری آمد دفین

    من غلام مرد خودبینی چنین

18. آنچ در آیینه می بیند جوان

    پیر اندر خشت بیند بیش از آن

19. ز امر شاه خویش بیرون آمدیم

    با عنایات پدر یاغی شدیم

20. سهل دانستیم قول شاه را

    وان عنایت های بی اشباه را

21. نک در افتادیم در خندق همه

    کشته و خسته بلا بی ملحمه

22. تکیه بر عقل خود و فرهنگ خویش

    بودمان تا این بلا آمد به پیش

23. بی مرض دیدیم خویش و بی ز رق

    آنچنان که خویش را بیمار دق

24. علت پنهان کنون شد آشکار

    بعد از آنک بند گشتیم و شکار

25. سایه رهبر بهست از ذکر حق

    یک قناعت به که صد لوت و طبق

26. چشم بینا بهتر از سیصد عصا

    چشم بشناسد گهر را از حصا

27. در تفحص آمدند از اندهان

    صورت کی بود عجب این در جهان

28. بعد بسیاری تفحص در مسیر

    کشف کرد آن راز را شیخی بصیر

29. نه از طریق گوش بل از وحی هوش

    رازها بد پیش او بی روی پوش

30. گفت نقش رشک پروینست این

    صورت شه زاده چینست این

31. هم چو جان و چون جنین پنهانست او

    در مکتم پرده و ایوانست او

32. سوی او نه مرد ره دارد نه زن

    شاه پنهان کرد او را از فتن

33. غیرتی دارد ملک بر نام او

    که نپرد مرغ هم بر بام او

34. وای آن دل کش چنین سودا فتاد

    هیچ کس را این چنین سودا مباد

35. این سزای آنک تخم جهل کاشت

    وآن نصیحت را کساد و سهل داشت

36. اعتمادی کرد بر تدبیر خویش

    که برم من کار خود با عقل پیش

37. نیم ذره زان عنایت به بود

    که ز تدبیر خرد سیصد رصد

38. ترک مکر خویشتن گیر ای امیر

    پا بکش پیش عنایت خوش بمیر

39. این به قدر حیله معدود نیست

    زین حیل تا تو نمیری سود نیست