این قطعه را برای سنگ مزار خودم سروده ام
پروین
https://www.sherfarsi.ir/parvin/این-قطعه-برای-سنگ-مزار-خودم-سروده

متن این قطعه را برای سنگ مزار خودم سروده ام

1. اینکه خاک سیهش بالین است

   اختر چرخ ادب پروین است

   این کسی که الان بالش او خاک سیاه رنگ است، پروین، ستاره آسمان شعر و ادب است.

2. گر چه جز تلخی از ایام ندید

   هر چه خواهی سخنش شیرین است

   اگرچه در طول مدت زندگی‌اش، از زندگی فقط تلخکامی دید، ولی با این وجود تا دلت بخواهد، کلامش شیرین و دلپذیر است.

3. صاحب آنهمه گفتار امروز

   سائل فاتحه و یاسین است

   آن کسی که اینهمه شعر و سخن گفته است، امروز نیازمند خواندن فاتحه و سوره یاسین است.

4. دوستان به که ز وی یاد کنند

   دل بی دوست دلی غمگین است

   چه خوب است که دوستان از او یادی کنند. دلی که دوست و یاری نداشته باشد، غمگین و افسرده است.

5. خاک در دیده بسی جان فرساست

   سنگ بر سینه بسی سنگین است

   خاک که در چشم فرو رود، بسیار سخت و دردناک است. سنگی که روی سینه‌ام قرار داده‌اند، بسیار سنگین است

6. بیند این بستر و عبرت گیرد

   هر که را چشم حقیقت بین است

   هرکسی که دارای بینش و چشم حقیقت بین باشد، این آرامگاه را می‌بیند و درس عبرت می‌گیرد.

7. هر که باشی و زهر جا برسی

   آخرین منزل هستی این است

   هر کسی که باشی و اصل نسبت از هر کجا که باشد، اینجا (مرگ) آخرین ایستگاه زندگی است.

8. آدمی هر چه توانگر باشد

   چو بدین نقطه رسد مسکین است

   انسان هرچقدر هم که ثروتمند باشد، هنگامی که به این ایستگاه می‌رسد، ندار و فقیر می‌شود.

9. اندر آنجا که قضا حمله کند

   چاره تسلیم و ادب تمکین است

   جایی که جولانگاه قضا و قدر و سرنوشت است، بجز تسلیم سرنوشت شدن، چاره‌ای نداریم و اذب حکم می کند که فرمانبردار باشیم.

10. زادن و کشتن و پنهان کردن

    دهر را رسم و ره دیرین است

    ره و رسم همیشگی دنیا، زاییدن است و بعد، کشتن و پنهان کردن

11. خرم آن کس که در این محنت گاه

    خاطری را سبب تسکین است

    خوشا به حال کسی که در این مکان پر غصه، باعث شود که خاطر کسی تسلی پیدا کند و مایه آرامش کسی باشد.