خبر از عیش ندارد که ندارد یاری
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/خبر-از-عیش-ندارد-که-ندارد-یاری

متن خبر از عیش ندارد که ندارد یاری

1. خبر از عیش ندارد که ندارد یاری

   دل نخوانند که صیدش نکند دلداری

   کسی که یاری ندارد، نمی‌داند که خوشی چیست. دلی که اسیر دلداری نشود، دل نیست.

2. جان به دیدار تو یک روز فدا خواهم کرد

   تا دگر برنکنم دیده به هر دیداری

   روزی جانم را قربانی دیدار تو خواهم کرد تا دیگر به هر دیدنی‌ای نگاه نکنم

3. یعلم الله که من از دست غمت جان نبرم

   تو به از من بتر از من بکشی بسیاری

   خدا می‌داند که من نخواهم توانست از دست غم تو جان سالم بدر کنم. تو بسیار کسانی که از من بهتر هستند را به گونه‌ای بدتر می‌کشی

4. غم عشق آمد و غم های دگر پاک ببرد

   سوزنی باید کز پای برآرد خاری

   با آمدن غم عشق، غم‌های دیگر به کلی از خاطرم رفتند؛ برای بیرون آوردن خار از پا، باید سوزنی در پا فرو کرد.

5. می حرامست ولیکن تو بدین نرگس مست

   نگذاری که ز پیشت برود هشیاری

   می‌خواری حرام است اما تو با این چشم مستی که داری، اجازه نمی‌دهی که کسی از پیش تو به حالت هوشیار برود (تو با چشم خود همه را مست می‌کنی)

6. می روی خرم و خندان و نگه می نکنی

   که نگه می کند از هر طرفت غمخواری

   خوشحال و خندان داری می‌روی و نگاه نمی‌کنی که از هر طرفت، غمخواران تو دارند به تو نگاه می‌کنند

7. خبرت هست که خلقی ز غمت بی خبرند

   حال افتاده نداند که نیفتد باری

   آیا می‌دانی که عده‌ای خبر از غمت ندارند؟ کسی که یک بار نیفتاده باشد، حال انسان افتاده را درک نمی‌کند.

8. سرو آزاد به بالای تو می ماند راست

   لیکنش با تو میسر نشود رفتاری

   سرو آزاد همانند بر و بالای تو راست است. ولی نمی‌تواند رفتاری همانند تو داشته باشد.

9. می نماید که سر عربده دارد چشمت

   مست خوابش نبرد تا نکند آزاری

   چنین به نظر می‌آید که چشم تو خیال دارد آشوب به پا کند؛ مست تا زمانی که آزاری به کسی نرساند، خوابش نمی‌برد.

10. سعدیا دوست نبینی و به وصلش نرسی

    مگر آن وقت که خود را ننهی مقداری

    ای سعدی! دوست را نخواهی دید و به وصال او نخواهی رسید، مگر زمانی که خودت را به هیچ بگیری (تنها با افتادگی و فروتنی می‌توانی به وصال یار برسی)