در اخلاق درویشان حکایت چهل و هشتم
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/در-اخلاق-درویشان-حکایت-چهل-و-هشتم

متن در اخلاق درویشان حکایت چهل و هشتم

1. دیدم گلی تازه چند دسته

   بر گنبدی از گیاه بسته

2. گفتم چه بود گیاه ناچیز

   تا در صف گل نشیند او نیز

3. بگریست گیاه و گفت خاموش

   صحبت نکند کرم فراموش

4. گر نیست جمال و رنگ و بویم

   آخر نه گیاه باغ اویم

5. من بنده حضرت کریمم

   پرورده نعمت قدیمم

6. گر بی هنرم وگر هنرمند

   لطفست امیدم از خداوند

7. با آنکه بضاعتی ندارم

   سرمایه طاعتی ندارم

8. او چاره کار بنده داند

   چون هیچ وسیلتش نماند

9. رسمست که مالکان تحریر

   آزاد کنند بنده پیر

10. ای بار خدای عالم آرای

    بر بنده پیر خود ببخشای

11. سعدی ره کعبه رضا گیر

    ای مرد خدا ره خدا گیر

12. بدبخت کسی که سر بتابد

    زین در که دری دگر نیابد