در عشق و جوانی حکایت دوم
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/در-عشق-و-جوانی-حکایت-دوم

متن در عشق و جوانی حکایت دوم

1. گویند خواجه ای را بنده ای نادر الحسن بود و با وی بسبیل مودت نظری داشت با یکی از دوستان گفت دریغ این بنده با حسن و شمایلی که دارد اگر زبان درازی و بی ادبی نکردی

2. گفت ای برادر چون اقرار دوستی کردی توقع خدمت مدار که چون عاشق و معشوقی در میان آمد مالک و مملوکی برخاست

3. خواجه با بنده پری رخسار

   چون درآمد ببازی و خنده

4. نه عجب کو چو خواجه حکم کند

   وین کشد بار ناز چون بنده

5. غلام آبکش باید و خشت زن

   بود بنده نازنین مشت زن