در وصف شیراز
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/در-وصف-شیراز

متن در وصف شیراز

1. خوشا سپیده دمی باشد آنکه بینم باز

   رسیده بر سر الله اکبر شیراز

   چه خوب است اگر صبحدمی باشد که در آن صبحگاه، ببینم که به تنگه الله اکبر شیراز بازگشته‌ام.

2. بدیده بار دگر آن بهشت روی زمین

   که بار ایمنی آرد نه جور قحط و نیاز

   یک بار دیگر، آن بهشت روی زمین را که میوه‌اش ایمنی و آسایش است نه ستم قحطی و نیازمندی، ببینم.

3. نه لایق ظلماتست بالله این اقلیم

   که تختگاه سلیمان بدست و حضرت راز

   به خدا قسم که این سرزمین لایق تاریکی نیست چرا که اینجا، پایتخت حضرت سلیمان و محل حضور اسرار بوده است.

4. هزار پیر و ولی بیش باشد اندر وی

   که کعبه بر سر ایشان همی کند پرواز

   بیشتر از هزار پیر و مرشد در آن زندگی می‌کنند چرا که کعبه بر سر آنان پرواز می‌کند.

5. به ذکر و فکر و عبادت به روح شیخ کبیر

   به حق روزبهان و به حق پنج نماز

   قسم به فکر و ذکر و عبادت. قسم به روح شیخ کبیر، قسم به حق شیخ روزبهان، قسم به حق پنج نماز

6. که گوش دار تو این شهر نیکمردان را

   ز دست ظالم بد دین و کافر غماز

   که این شهر نیکمردان را از دست ظالم بددین و کافر سخن‌چین، محافظت فرما

7. به حق کعبه و آن کس که کرد کعبه بنا

   که دار مردم شیراز در تجمل و ناز

   به حق کعبه و آن کسی که کعبه را بنا نهاد (ابراهیم)، مردم شیراز را در ناز و نعمت بدار

8. هر آن کسی که کند قصد قبت الاسلام

   بریده باد سرش همچو زر و نقره به گاز

   هر کسی که قصد تصرف قلعه اسلام (شیراز) را داشته باشد، همانطور که طلا و نقره را با قیچی فلزبری، می‌برند، سرش را قطع کن.

9. که سعدی از حق شیراز روز و شب می گفت

   که شهرها همه بازند و شهر ما شهباز

   که سعدی شبانه‌روز در حق شیراز سخن می‌گفت؛ چرا که همه شهرها همانند باز هستند و شهر ما (شیراز) شاهباز است.