دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگست
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/دلی-که-عاشق-و-صابر-بود-مگر-سنگست

متن دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگست

1. دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگست

   ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگست

   دلی که هم عاشق باشد و هم صبور، براستی که از سنگ ساخته شده است چرا که هزار فرسنگ فاصله است میان عشق تا صبوری

2. برادران طریقت نصیحتم مکنید

   که توبه در ره عشق آبگینه بر سنگست

   ای همکیشان! مرا پند ندهید چرا که توبه در راه عشق مثل شیشه روی سنگ است و به راحتی می‌شکند

3. دگر بخفیه نمی بایدم شراب و سماع

   که نیک نامی در دین عاشقان ننگست

   از این پس نباید مخفیانه شراب بنوشم و به پایکوبی بپردازم چرا که خوشنامی در کیش عاشقان مایه‌ی خجالت است.

4. چه تربیت شنوم یا چه مصلحت بینم

   مرا که چشم به ساقی و گوش بر چنگست

   چگونه نصیحت مربی را بشنوم یا چگونه مصلحت سنج باشم وقتی که چشمم به ساقی است و گوش به نوای چنگ دارم؟

5. به یادگار کسی دامن نسیم صبا

   گرفته ایم و دریغا که باد در چنگست

   برای یادگاری، دامن نسیم صبا را گرفته‌ایم ولی افسوس که باد در مشتمان است و کارمان بیهوده است.

6. به خشم رفته ما را که می برد پیغام

   بیا که ما سپر انداختیم اگر جنگست

   چه کسی پیام ما را به آن کسی که از ما خشمگین است می‌رساند و به او می‌گوید که اگر میان ما جنگ است بیا که ما تسلیم شدیم

7. بکش چنان که توانی که بی مشاهده ات

   فراخنای جهان بر وجود ما تنگست

   هر طور که می‌توانی ما را بکش که بدون دیدن تو، پهنای جهان برای وجود ما تنگ است.

8. ملامت از دل سعدی فرونشوید عشق

   سیاهی از حبشی چون رود که خودرنگست

   سرزنش دیگران نمی‌تواند عشق را از دل سعدی بشوید همانگونه که سیاهی از اهل حبشه (سیاهپوستان) نمی‌رود که رنگ خودشان سیاه است.