-
شبی در خرقه رندآسا گذر کردم به میخانه
ز عشرت می پرستان را منور بود کاشانه
-
ز خلوتگاه ربانی وثاقی در سرای دل
که تا قصر دماغ ایمن بود ز آواز بیگانه
-
چو ساقی در شراب آمد به نوشانوش در مجلس
به نافرزانگی گفتند کاول مرد فرزانه
-
به تندی گفتم آری من شراب از مجلسی خوردم
که من پیرامن شمعش نیارد بود پروانه
-
دلی کز عالم وحدت سماع حق شنیدست او
به گوش همتش دیگر کی آید شعر و افسانه
-
گمان بردم که طفلانند وز پیری سخن گفتم
مرا پیری خراباتی جوابی داد مردانه
-
که نور عالم علوی فرا هر روزنی تابد
تو اندر صومعش دیدی و ما در کنج میخانه
-
کسی کامد درین خلوت به یکرنگی هویدا شد
چه پیری عابد زاهد چه رند مست دیوانه
-
گشادند از درون جان در تحقیق سعدی را
چو اندر قفل گردون زد کلید صبح دندانه
شبی در خرقه رندآسا، گذر کردم به میخانه
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/شبی-در-خرقه-رندآسا-گذر-کردم-به-میخانه
لطفا برای دریافت
آرایههای ادبی
این شعر،
نشانی صفحه را
کنید و مطابق توضیحات
این صفحه
ثبت نمایید.
(4500 تومان)
لطفا برای دریافت
معنی (بازگردانی)
این شعر،
نشانی صفحه را
کنید و مطابق توضیحات
این صفحه
ثبت نمایید.
(4500 تومان)
لطفا برای دریافت
آرایههای ادبی
این شعر،
نشانی صفحه را
کنید و مطابق توضیحات
این صفحه
ثبت نمایید.
(4500 تومان)
لطفا برای دریافت
معنی (بازگردانی)
این شعر،
نشانی صفحه را
کنید و مطابق توضیحات
این صفحه
ثبت نمایید.
(4500 تومان)