-
یارا بهشت صحبت یاران همدمست
دیدار یار نامتناسب جهنمست
-
هر دم که در حضور عزیزی برآوری
دریاب کز حیات جهان حاصل آن دمست
-
نه هر که چشم و گوش و دهان دارد آدمیست
بس دیو را که صورت فرزند آدمست
-
آنست آدمی که در او حسن سیرتی
یا لطف صورتیست دگر حشو عالمست
-
هرگز حسد نبرده و حسرت نخورده ام
جز بر دو روی یار موافق که در همست
-
آنان که در بهار به صحرا نمی روند
بوی خوش ربیع بر ایشان محرمست
-
وان سنگ دل که دیده بدوزد ز روی خوب
پندش مده که جهل در او نیک محکمست
-
آرام نیست در همه عالم به اتفاق
ور هست در مجاورت یار محرمست
-
گر خون تازه می رود از ریش اهل دل
دیدار دوستان که ببینند مرهمست
-
دنیا خوشست و مال عزیزست و تن شریف
لیکن رفیق بر همه چیزی مقدمست
-
ممسک برای مال همه ساله تنگ دل
سعدی به روی دوست همه روزه خرمست
