-
آسمان پرشد از خال پروانه های تماشا
-
عکس گنجشک افتاد در آبهای رفاقت
-
فصل پرپر شد از روی دیوار در امتداد غریزه
-
باد می آمد از سمت زنبیل سبز کرامت
-
شاخه مو به انگور
-
مبتلا بود
-
کودک آمد
-
جیب هایش پر از شور چیدن
-
ای بهار جسارت
-
امتداد در سایه کاج های تامل پاک شد
-
کودک از پشت الفاظ
-
تا علف های نرم تمایل دوید
-
رفت تا ماهیان همیشه
-
روی پاشویه حوض
-
خون کودک پر از فلس تنهایی زندگی شد
-
بعد خاری
-
پای او را خراشید
-
سوزش جسم روی علف ها فنا شد
-
ای مصب سلامت
-
شور تن در تو شیرین فرو می نشیند
-
جیک جیک پریروز گنجشک های حیاط
-
روی پیشانی فکر او ریخت
-
جوی آبی که از پای شمشاد ها تا تخیل روان بود
-
جهل مطلوب تن را به همراه می برد
-
کودک از سهم شاداب خود دور می شد
-
زیر بارانم تعمیدی فصل
-
حرمت رشد
-
از سر شاخه های هلو روی پیراهنش ریخت
-
در مسیر غم صورتی رنگ اشیا
-
ریگ های فراغت هنوز
-
برق می زد
-
پشت تبخیر تدریجی موهبت ها
-
شکل پرپرچه ها محو می شد
-
کودک از باطن حزن پرسید
-
تا غروب عروسک چه اندازه راه است
-
هجرت برگی از شاخه او را تکان داد
-
پشت گلهای دیگر
-
صورتش کوچ می کرد
-
صبحگاهی در آن روزهای تماشا
-
کوچ بازیچه ها را
-
زیر شمشاد های جنوبی شنیدم
-
بعد در زیر گرما
-
مشتم از کاهش حجم انگور پر شد
-
بعد بیماری آب در حوض های قدیمی
-
فکر های مرا تا ملالت کشانید
-
بعد ها در تب حصبه دستم به ابعاد پنهان گل ها رسید
-
گرته دلپذیر تغافل
-
روی شنهای محسوس خاموش می شد
-
من
-
روبرو می شدم با عروج درخت
-
با شیوع پر یک کلاغ بهاره
-
با افول وزغ در سجایای ناروشن آب
-
با صمیمیت گیج فواره حوض
-
با طلوع تر سطل از پشت ابهام یک چاه
-
کودک آمد میان هیاهوی ارقام
-
ای بهشت پریشانی پاک پیش از تناسب
-
خیس حسرت پی رخت آن روزها می شتابم
-
کودک از پله های خطا رفت بالا
-
ارتعاشی به سطح فراغت دوید
-
وزن لبخند ادراک کم شد