سدره

سدره
درخت کُنار است بالای آسمان هفتم که منتهای اعمال مردم است و آن را سدرةالمنتهی گویند و حد رسیدن جبرئیل همانجا است
قباچه، نوعی جامه

از برخي روايات ائمه معصومين(ع) استفاده مي شود كه سدرة المنتهي در انتهاي آسمان هفتم است و همه امور و از جمله اعمال و عقائد و دين بني آدم تا سدرة المنتهي بالا مي رود و منتهاي صعود امور و اعمال و دين و اعتقاد افراد ، آنجا مي باشد ؛ و به همين جهت به آن سدرة المنتهي گفته شده است . انتهاي صعود جناب جبرئيل(ع) به همراهي نبي اكرم (ص) نيز تا سدرةالمنتهي بوده است ؛ و سير معراجي آن حضرت بعد از سدرةالمنتهي بدون همراهي جبرئيل (ع) بوده است. همچنين از روايات اهل بيت (ع) به دست مي آيد كه نبي اكرم (ص) بعد از گذر از سدرةالمنتهي به عرش الهي رسيده است

1

کاربردهای سدره

  • همائی تو و سدره ات آشیانست

    مکن خیره بر کرکسان میهمانی

  • که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین

    نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست

  • منت سدره و طوبی ز پی سایه مکش

    که چو خوش بنگری ای سرو روان این همه نیست

  • من ز سدره منتهی بگذشته ام

    صد هزاران ساله زان سو رفته ام

  • هر درختی شاخ بر سدره زده

    سدره چه بود از خلا بیرون شده

  • چون از سر سدره بر گذشتی

    اوراق حدوث در نوشتی

  • همای همت او طایر همایونست

    که روز و شب همه بر سدره میکند طیران

  • چون بوم بدخبر مفکن سایه بر خراب

    در اوج سدره کوش که فرخنده طایری

  • سدره ز آرایش صدرت زهیست

    عرش در ایوان تو کرسی نهیست