خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

متن خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

به هر درش که بخوانند بی خبر نرود

خوش به حال دلی که دم به دم با نگاه کردن به زیبارویان، از دست نرود. خوشا به حال دلی که به هر خانه‌ای که او را دعوت کردند، ناآگاهانه وارد نشود.
طمع در آن لب شیرین نکردنم اولی

ولی چگونه مگس از پی شکر نرود

بهتر آن است که طمع به دست آوردن آن لبان شیرین را نداشته باشم. ولی چگونه مگس می‌تواند جلوی خودش را بگیرد و به دنبال شیرینی نرود؟
سواد دیده غمدیده ام به اشک مشوی

که نقش خال توام هرگز از نظر نرود

سعی نکن که سیاهی چشمان غمبارم را با اشک پاک کنی چرا که نقش خال تو هرگز از جلو چشمان من محو نخواهد شد.
دلا مباش چنین هرزه گرد و هرجایی

که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود

ای دل! اینقدر هرزه‌گرد و هرجایی نباش! چرا که با این قابلیت، هیچ کاری از دستت برنمی‌آید.
مکن به چشم حقارت نگاه در من مست

که آبروی شریعت بدین قدر نرود

با دیده حقارت به من مست نگاه نکن! چرا که با این مقدار شراب خواری، آبروی دین نمی‌رود
من گدا هوس سروقامتی دارم

که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود

من که فقیر و ندار هستم، هوس دارم که به معشوق بلند بالایی برسم. آن هم معشوقی که برای اینکه بتوانی دستت را به دور کمر او بیندازی، باید دستی پر پول داشته باشی!
تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری

وفای عهد من از خاطرت به درنرود

ای کسی که در زمینه اخلاق، بسیار بلندمرتبه هستی! وفاداری به پیمانی که با من بسته‌ای از یادت نرود!
سیاه نامه تر از خود کسی نمی بینم

چگونه چون قلمم دود دل به سر نرود

کسی را سراغ ندارم که نامه اعمالش از من سیاه‌تر باشد! چطور همانند قلم که دوده سیاهرنگ وارد سرش می‌شود، آه دل در سرم نباشد؟
به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفید

چو باشه در پی هر صید مختصر نرود

من را با نشان دادن تاج هدهد از راه بدر نکن چرا که باز سفید مثل قرقی نیست که به دنبال هر صید کوچکی برود.
بیار باده و اول به دست حافظ ده

به شرط آن که ز مجلس سخن به درنرود

شراب را بیاور و ابتدا در دستان حافظ بگذار. به شرطی که حرف این مجلس در جای دیگری بازگو نشود.