-
کنک زفتی کودکی را یافت فرد
زرد شد کودک ز بیم قصد مرد
-
گفت ایمن باش ای زیبای من
که تو خواهی بود بر بالای من
-
من اگر هولم مخنث دان مرا
همچو اشتر بر نشین می ران مرا
-
صورت مردان و معنی این چنین
از برون آدم درون دیو لعین
-
آن دهل را مانی ای زفت چو عاد
که برو آن شاخ را می کوفت باد
-
روبهی اشکار خود را باد داد
بهر طبلی همچو خیک پر ز باد
-
چون ندید اندر دهل او فربهی
گفت خوکی به ازین خیک تهی
-
روبهان ترسند ز آواز دهل
عاقلش چندان زند که لا تقل
مولانا
https://www.sherfarsi.ir/molavi/ترسیدن-کودک-از-آن-شخص-صاحب-جثه-و-گفتن-آن-شخص-کی-ای-کودک-مترس-کی-م
روبهی-روبهان
- روباه
- روبه
-
-
- جانوری است وحشی و گوشتخوار و پستاندار از خانواده ٔ سگ که حیله گری را بدان نسبت میدهند. روباه دارای پوستی نرم و پرمو و دمی بزرگ و انبوه است و برنگهای سرخ و خاکستری و سیاه و زرد دیده می شود. پوست این حیوان را آستر لباس می کنند و گاهی برای زینت بکار میرود.