چو بشناخت آهنگری پیشه کرد
فردوسی
https://www.sherfarsi.ir/ferdowsi/چو-بشناخت-آهنگری-پیشه-کرد

متن چو بشناخت آهنگری پیشه کرد

1. چو بشناخت آهنگری پیشه کرد

   از آهنگری اره و تیشه کرد

2. چو این کرده شد چاره آب ساخت

   ز دریای ها رودها را بتاخت

3. به جوی و به رود آبها راه کرد

   به فرخندگی رنج کوتاه کرد

4. چراگاه مردم بدان برفزود

   پراگند پس تخم و کشت و درود

5. برنجید پس هر کسی نان خویش

   بورزید و بشناخت سامان خویش

6. بدان ایزدی جاه و فر کیان

   ز نخچیر گور و گوزن ژیان

7. جدا کرد گاو و خر و گوسفند

   به ورز آورید آنچه بد سودمند

8. ز پویندگان هر چه مویش نکوست

   بکشت و به سرشان برآهیخت پوست

9. چو روباه و قاقم چو سنجاب نرم

   چهارم سمورست کش موی گرم

10. برین گونه از چرم پویندگان

    بپوشید بالای گویندگان

11. برنجید و گسترد و خورد و سپرد

    برفت و به جز نام نیکی نبرد

12. بسی رنج برد اندران روزگار

    به افسون و اندیشه بی شمار

13. چو پیش آمدش روزگار بهی

    ازو مردری ماند تخت مهی

14. زمانه ندادش زمانی درنگ

    شد آن هوش هوشنگ بافر و سنگ

15. نپیوست خواهد جهان با تو مهر

    نه نیز آشکارا نمایدت چهر