منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
حافظ
https://www.sherfarsi.ir/hafez/منم-که-دیده-به-دیدار-دوست-کردم-باز

متن منم که دیده به دیدار دوست کردم باز

1. منم که دیده به دیدار دوست کردم باز

   چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز

   (آیا) این من هستم که چشمانم را به چهره یار باز نموده‌ام! چگونه سپاس تو را ای خداوند مشکل گشا و بنده پرور به جا بیاورم!

2. نیازمند بلا گو رخ از غبار مشوی

   که کیمیای مراد است خاک کوی نیاز

   به آنکسی که معشوق (همراه با مصیبت و سختی) را می‌خواهد بگو که گرد و غبار را از چهره خود نشوید؛ چرا که خاک کوی دوست، کیمیایی است که با آن می‌توان به خواسته خود رسید.

3. ز مشکلات طریقت عنان متاب ای دل

   که مرد راه نیندیشد از نشیب و فراز

   ای دل! در برابر مشکلات راه، تسلیم نشو (برنگرد و مسیرت را عوض نکن) چرا که آن کسی که مرد راه است، ترسی از پستی و بلندی‌های مسیر ندارد.

4. طهارت ار نه به خون جگر کند عاشق

   به قول مفتی عشقش درست نیست نماز

   بنا به حکم فتوادهنده مکتب عشق، عاشقی که با چیزی بجز خون جگر، خود را بشوید، نمازش صحیح نیست.

5. در این مقام مجازی بجز پیاله مگیر

   در این سراچه بازیچه غیر عشق مباز

   در این جایگاه غیر واقعی، با چیزی بجز شراب، خودت را سرمست نساز. در این دنیایی که بازیچه‌ای بیش نیست، با چیزی بجز عشق، خودت را سرگرم نکن.

6. به نیم بوسه دعایی بخر ز اهل دلی

   که کید دشمنت از جان و جسم دارد باز

   با دادن نصف بوسه، دعایی از اهل دلی بخر. که این دعا می‌تواند حیله دشمنانت را از جسم و روان تو دور کند.

7. فکند زمزمه عشق در حجاز و عراق

   نوای بانگ غزل های حافظ از شیراز

   غزل‌های حافظ که در شیراز با آوازی بلند خوانده می‌شوند، زمزمه عشق را به حجاز و عراق هم رسانده‌اند.