آن که مرا آرزوست دیر میسر شود
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/آن-که-مرا-آرزوست-دیر-میسر-شود

متن آن که مرا آرزوست دیر میسر شود

1. آن که مرا آرزوست دیر میسر شود

   وین چه مرا در سرست عمر در این سر شود

   رسیدن به کسی که آرزویش را دارم، دیر اتفاق می‌افتد؛ عمرم در راه رسیدن به این خواسته‌ام سپری خواهد شد.

2. تا تو نیایی به فضل رفتن ما باطلست

   ور به مثل پای سعی در طلبت سر شود

   اگر تو از روی کرامت نزد ما نیایی، آمدن ما به پیش تو فایده‌ای ندارد حتی اگر به مثل، در راه خواستن تو و در تلاش برای رسیدن به تو، سرمان هم به پا تبدیل شود

3. برق جمالی بجست خرمن خلقی بسوخت

   زان همه آتش نگفت دود دلی برشود

   جمال و زیبایی او همچون رعد و برقی درخشید و خلقی را بیچاره کرد و با خودش نگفت که از آن همه آتشی که به پا کرده است، ممکن است آه کسی به آسمان بلند شود.

4. ای نظر آفتاب هیچ زیان داردت

   گر در و دیوار ما از تو منور شود

   ای کسی که نگاهت همچون آفتاب روشنی بخش است! آیا برای تو ضرری دارد اگر در و دیوار ما از نور تو روشن شود؟

5. گر نگهی دوست وار بر طرف ما کنی

   حقه همان کیمیاست وین مس ما زر شود

   اگر دوستانه به سوی ما نظر کنی، به راستی که این نگاه تو همچون کیمیایی است که مس ما را به طلا تبدیل می‌کند.

6. هوش خردمند را عشق به تاراج برد

   من نشنیدم که باز صید کبوتر شود

   عشق، عقل و هوش را از دانا گرفت؛ تا به حال نشنیده بودم که باز شکاری توسط کبوتر شکار شود!

7. گر تو چنین خوبروی بار دگر بگذری

   سنت پرهیزگار دین قلندر شود

   اگر تو با این زیبائیت یک بار دیگر عبور کنی، پرهیزکاران راه و رسم زندگی قلندران را در پیش خواهند گرفت.

8. هر که به گل دربماند تا بنگیرند دست

   هر چه کند جهد بیش پای فروتر شود

   اگر کسی در باتلاقی گرفتار شد، تا وقتی که دستش را نگیرند، هر چه که بیشتر تلاش کند و بیشتر دست و پا بزند، پایش بیشتر در گل و لای فرو می‌رود.

9. چون متصور شود در دل ما نقش دوست

   همچو بتش بشکنیم هر چه مصور شود

   اگر تصویر دوست در دل ما نقش ببندد، هر تصویر دیگری را همچون بت می‌شکنیم.

10. پرتو خورشید عشق بر همه افتد ولیک

    سنگ به یک نوع نیست تا همه گوهر شود

    نور خورشید عشق بر همه می‌تابد ولی سنگ‌ها همه از یک نوع نیستند و بنابراین همه‌ی سنگ‌ها به جواهر تبدیل نمی‌شوند (اشاره به عقیده‌ای قدیمی که طلا در اثر تابش خورشید بر سنگ خارا و تبدیل کردن آن، بوجود آمده است)

11. هر که به گوش قبول دفتر سعدی شنید

    دفتر وعظش به گوش همچو دف تر شود

    هر کسی که اشعار سعدی را با گوش جان شنید و پذیرفت، سخنان وعظ و خطابه به گوش او، همچون صدای دف خیس، ناساز و گوشخراش است.