باد آمد و بوی عنبر آورد
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/باد-آمد-و-بوی-عنبر-آورد

متن باد آمد و بوی عنبر آورد

1. باد آمد و بوی عنبر آورد

   بادام شکوفه بر سر آورد

   باد وزید و با خود بوی خوش عنبر را آورد. درخت بادام بر سر شاخه هایش شکوفه رویانید.

2. شاخ گل از اضطراب بلبل

   با آن همه خار سر درآورد

   از شدت بی‌تابی بلبل، با وجود آن همه خار، شاخه گل سر باز کرد.

3. تا پای مبارکش ببوسم

   قاصد که پیام دلبر آورد

   تا پای مبارک پیام‌آور را ببوسم که پیغام دلبر را آورد.

4. ما نامه بدو سپرده بودیم

   او نافه مشک اذفر آورد

   ما برای او نامه فرستاده بودیم، او نافه مشک پربو را برای ما آورد.

5. هرگز نشنیده ام که بادی

   بوی گلی از تو خوشتر آورد

   هرگز به گوشم نخورده است که بادی، بوی گلی که از تو خوشتر باشد، آورده باشد.

6. کس مثل تو خوبروی فرزند

   نشنید که هیچ مادر آورد

   هیچکس نشنیده است که مادری فرزندی به زیبایی تو به دنیا آورده باشد.

7. بیچاره کسی که در فراقت

   روزی به نماز دیگر آورد

   بدبخت کسی است که در دوری تو، روزی‌اش را با نماز بردن به کس دیگری بدست آورد.

8. سعدی دل روشنت صدف وار

   هر قطره که خورد گوهر آورد

   سعدی! دل پاک تو، همانند صدف، به ازای هر قطره‌ای که فروبرد، مرواریدی پدید آورد.

9. شیرینی دختران طبعت

   شور از متمیزان برآورد

   شیرینی دختران طبع تو (شعرهایت) شور و ولوله‌ای در میان مردمی که درک دارند به پا کرد.

10. شاید که کند به زنده در گور

    در عهد تو هر که دختر آورد

    جا دارد که هر کسی که در زمان تو دختری به دنیا بیاورد، آن دختر را زنده به گور کند