ز دستم بر نمی خیزد که یک دم بی تو بنشینم
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/ز-دستم-بر-نمی-خیزد-که-یک-دم-بی-تو-بنشینم

متن ز دستم بر نمی خیزد که یک دم بی تو بنشینم

1. ز دستم بر نمی خیزد که یک دم بی تو بنشینم

   بجز رویت نمی خواهم که روی هیچ کس بینم

   از دستم برنمی‌آید که یک لحظه بدون تو بنشینم. بجز روی تو، نمی‌خواهم روی هیچ کس دیگری را ببینم.

2. من اول روز دانستم که با شیرین درافتادم

   که چون فرهاد باید شست دست از جان شیرینم

   من از نخستین روز فهمیدم که سر و کارم با شیرین است. پس باید همچون فرهاد، بی‌خیال جان شیرینم شوم.

3. تو را من دوست می دارم خلاف هر که در عالم

   اگر طعنه است در عقلم اگر رخنه است در دینم

   من دوست‌دار تو هستم. بر خلاف نظر همه مردم. چه من را به خاطر عقلم سرزنش کنند و چه فکر کنند رخنه‌ای در دینم پیدا شده است.

4. و گر شمشیر برگیری سپر پیشت بیندازم

   که بی شمشیر خود کشتی به ساعدهای سیمینم

   اگر شمشیر به دست بگیری، در برابرت سپر را از دست می‌اندازم. که بدون نیاز به شمشیر، با ساعدهای سفیدت من را به کشتن داده‌ای.

5. برآی ای صبح مشتاقان اگر نزدیک روز آمد

   که بگرفت این شب یلدا ملال از ماه و پروینم

   ای صبح مشتاقان، طلوع کن اگر نزدیک روز شده است که این شب یلدا، رنجوری‌ام را از ماه و پروین گرفت

6. ز اول هستی آوردم قفای نیستی خوردم

   کنون امید بخشایش همی دارم که مسکینم

   از همان اول، هستی‌ام را به پیش‌کش آوردم. به خاطر ناچیز بودن هستی‌ام، پس گردنی خوردم. حال امید بخشایش دارم که بی‌نوا هستم و چیزی ندارم.

7. دلی چون شمع می باید که بر جانم ببخشاید

   که جز وی کس نمی بینم که می سوزد به بالینم

   باید دلی همچون شمع داشته باشد تا بتواند از جان من بگذرد و من را ببخشد، چرا که به غیر از شمع، کس دیگری را نمی‌بینم که بر بالین من بسوزد.

8. تو همچون گل ز خندیدن لبت با هم نمی آید

   روا داری که من بلبل چو بوتیمار بنشینم

   تو مانند گل از فرط خنده، لبانت به هم نمی‌رسد. آیا این را روا می‌دانی که من که مثل بلبل هستم، همانند بوتیمار بنشینم (و غصه بخورم)؟

9. رقیب انگشت می خاید که سعدی چشم بر هم نه

   مترس ای باغبان از گل که می بینم نمی چینم

   نگهبان انگشتش را می‌جود که ای سعدی، چشمانت را ببند. ای باغبان! نترس و نگران گل نباش. آن را فقط نگاه می‌کنم، آن را نمی‌چینم.