شبست و شاهد و شمع و شراب و شیرینی

متن شبست و شاهد و شمع و شراب و شیرینی

شبست و شاهد و شمع و شراب و شیرینی

غنیمتست چنین شب که دوستان بینی

شب هست و زیبا رو هست و شراب هست و شیرینی هم هست! چنین شبی را باید برای دیدن دوستان غنیمت دانست
به شرط آن که منت بنده وار در خدمت

بایستم تو خداوندوار بنشینی

به این شرط که من همچون غلامان در خدمتگزاری تو بایستم و تو همچون مالکان، بنشینی
میان ما و شما عهد در ازل رفته ست

هزار سال برآید همان نخستینی

عهد و پیمان دوستی میان ما از روز عزل بسته شده است. اگر هزار سال دیگر هم بگذرد، تو در دل ما تغییری نخواهی کرد و همان معشوقه‌ی نخستین هستی
چو صبرم از تو میسر نمی شود چه کنم

به خشم رفتم و بازآمدم به مسکینی

وقتی که نمی‌توانم در مقابل تو صبوری کنم، چاره‌ام چیست؟ با خشمگینی از پیشت رفتم و به حالت بدبختی و بیچارگی و گدایی برگشته‌ام
به حکم آن که مرا هیچ دوست چون تو به دست

نیاید و تو به از من هزار بگزینی

به این دلیل که من نمی‌توانم هیچ دوستی به پایه‌ی تو بدست آورم ولی تو می‌توانی هزاران نفر بهتر از من را برای دوستی انتخاب کنی
به رنگ و بوی بهار ای فقیر قانع باش

چو باغبان نگذارد که سیب و گل چینی

ای فقیر! وقتی که باغبان اجازه نمی‌دهد که سیب و گل بچینی، پس به ناچار باید به تماشا و بوییدن بهار قناعت کنی
تفاوتی نکند گر ترش کنی ابرو

هزار تلخ بگویی هنوز شیرینی

اگر ابرو گره کنی و ترشرویی کنی و سخنان تلخ بگویی، جلوه‌ی تو تغییری نخواهد کرد و همچنان شیرین به نظر می‌رسی
لگام بر سر شیران کند صلابت عشق

چنان کشد که شتر را مهار دربینی

سختی‌های عشق ورزی همان کاری را با شیرها می‌کند که مهار فرو رفته در بینی شتران، با شتران می‌کند
ز نیکبختی سعدیست پای بند غمت

زهی کبوتر مقبل که صید شاهینی

چه سعادتی نصیب سعدی شده است که به غم تو گرفتار آمده است! چه کبوتر خوشبختی است که شکار شاهینی همچون تو شده است!
مرا شکیب نمی باشد ای مسلمانان

ز روی خوب لکم دینکم ولی دینی

ای دینداران! من نمی‌توانم در مقابل روی زیبا صبر و شکیبایی پیشه کنم. شما به دین خودتان باشید و بگذارید من هم به دین خودم باشم