افلاک

افلاک
فلکها
افلاک جمع فلک به معنی چرخ، گردون، و سپهر است.
در علم نجوم افلاک نه گانه عبارتند از: یکم قمر (ماه)، دوم عطارد (تیر)،سوم زهره (ناهید)، چهارم شمس (مهر، خورشید)، پنجم مریخ (بهرام)، ششم مشتری (برجیس)، هفتم زحل (کیوان)، هشتم فلک البروج (ثوابت) و نهم فلک الافلاک (اطلس)
1

کاربردهای افلاک

  • عجب علمیست علم هیئت عشق

    که چرخ هشتمش هفتم زمین است

  • چو نتوان بر افلاک دست آختن

    ضروری است با گردشش ساختن

  • مه روی بپوشاند خورشید خجل ماند

    گر پرتو روی افتد بر طارم افلاکت

  • از زلزلهای دور افلاک

    شد ریخته و فشانده بر خاک

  • مرا چشمیست بس تاریک و نمناک

    چه خواهم دیدن از خورشید و افلاک

  • فلکها یک اندر دگر بسته شد

    بجنبید چون کار پیوسته شد

  • سبزه چریدن ز سر خاک بس

    نیشکر سبز تو افلاک بس