ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی

متن ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی

ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی

تا راهرو نباشی کی راهبر شوی

ای ناآگاه! تلاش کن که به شناخت برسی. تا مدتی از اصحاب حقیقت پیروی نکنی، به مرتبه‌ی پیشوایی نمی‌رسی
در مکتب حقایق پیش ادیب عشق

هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی

هشیار باش ای جوان! در مدرسه‌ای که حقیقت را آموزش می‌دهند و در کلاس درسی که استاد آن عشق است، درس بیاموز تا شاید روزی تو هم آگاه و صاحب خبر شوی.
دست از مس وجود چو مردان ره بشوی

تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

همانند مردان راه، تو هم از وجود خود دست بکش تا به کیمیای عشق دست پیدا کنی و به طلا تبدیل شوی.
خواب و خورت ز مرتبه خویش دور کرد

آن گه رسی به خویش که بی خواب و خور شوی

خواب و خوراک تو را از مرتبه‌ی والای اصلیت دور کرده است؛ زمانی می‌توانی به خویشتن خویش برسی که از اندیشه‌ی مادیات (خواب و خوراک) رها شده باشی.
گر نور عشق حق به دل و جانت اوفتد

بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوی

اگر نور عشق الهی به دل و جانت بتابد، قسم به خدا که از خورشید آسمان هم بهتر و درخشان‌تر خواهی شد.
یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر

کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی

یک لحظه خودت را در دریای عشق به خدا غرق کن؛ پس از آن، دیگر اگر در هفت دریای بزرگ هم بیفتی، حتی یک مو از تنت هم خیس نخواهد شد.
از پای تا سرت همه نور خدا شود

در راه ذوالجلال چو بی پا و سر شوی

هنگامی که در راه صاحب زیبایی پا و سرت را فدا کنی، سر تا پایت را نور خدا فرا خواهد گرفت.
وجه خدا اگر شودت منظر نظر

زین پس شکی نماند که صاحب نظر شوی

اگر چهره و زیبایی خداوند جلو چشمانت باشد، بی هیچ شکی، تو هم بینا خواهی شد.
بنیاد هستی تو چو زیر و زبر شود

در دل مدار هیچ که زیر و زبر شوی

اگر بنای هستی‌ات را ویران کردی، دیگر هراسی از منقلب شدن نخواهی داشت.
گر در سرت هوای وصال است حافظا

باید که خاک درگه اهل هنر شوی

ای حافظ! اگر می‌خواهی به وصال برسی باید که خاک درگاه دانایان شوی.