من خسته چون ندارم، نفسی قرار بی تو
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/من-خسته-چون-ندارم-نفسی-قرار-بی-تو

متن من خسته چون ندارم، نفسی قرار بی تو

1. من خسته چون ندارم نفسی قرار بی تو

   به کدام دل صبوری کنم ای نگار بی تو

   من آزرده که لحظه‌ای بدون تو آرامش ندارم، دل و جرات و توان صبوری در جدایی تو را ندارم.

2. ره صبر چون گزینم من دل به باد داده

   که به هیچ وجه جانم نکند قرار بی تو

   چه شد که منی که دلم را از دست داده‌ام، روش صبوری را انتخاب کردم!؟‌ چرا که به هیچ عنوان روانم بدون تو آرام  و قرار پیدا نمی‌کند.

3. صنما به خاک پایت که به کنج بیت احزان

   به ضرورتم نشیند نه به اختیار بی تو

   ای معشوق زیبا! قسم به خاک پای تو که (دور از تو) نشستن من در گوشه غمخانه، از روی اختیار نبوده است بلکه مجبور شده‌ام که آنجا سکنی گزینم.

4. اگرم به سوی دوزخ ببرند باز خوش خوش

   بروم ولی به جنت نکنم گذار بی تو

   اگر مرا به دوزخ هم ببرند، باز هم نرم نرمک به آنجا خواهم رفت ولی بدون تو حتی به بهشت هم نخواهم رفت.

5. سر باغ و بوستانم به چه دل بود نگارا

   که به چشم من جهان شد همه زرنگار بی تو

   بدون تو، با چه دل خوشی‌ای به باغ و بوستان بروم؟ که تمام دنیای زراندود شده، در فراقت، از چشم من افتاده است.

6. نفسی به بوی وصلت زدنم بهست جانا

   که چنین بماند عمری من دلفگار بی تو

   بهترین چیز برای من این است که با بوی وصل تو نفسی بکشم چرا که بدون تو، روزگارم اینگونه سپری می‌شود.

7. تو گمان مبر که سعدی به تو برگزید یاری

   به سرت که نیست او را سر هیچ یار بی تو

   خیال نکن که سعدی یاری جز تو اختیار کرد. به سرت قسم که بجز تو قصد گرفتن یار دیگری ندارد.