ساقیا می ده که ما دردی کش میخانه ایم
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/ساقیا-می-ده-که-ما-دردی-کش-میخانه-ایم

متن ساقیا می ده که ما دردی کش میخانه ایم

1. ساقیا می ده که ما دردی کش میخانه ایم

   با خرابات آشناییم از خرد بیگانه ایم

   ای ساقی! شراب بریز که ما ولع نوشیدن شراب میخانه را داریم. آشنای خرابات هستیم و با عقل بیگانه‌ایم.

2. خویشتن سوزیم و جان بر سر نهاده شمع وار

   هر کجا در مجلسی شمعیست ما پروانه ایم

   خود را می‌کشیم و همچون شمع، جان را بر سر می‌گذاریم. و هر کجا که در مجلسی شمعی باشد، ما همچون پروانه به دور شمع می‌گردیم.

3. اهل دانش را درین گفتار با ما کار نیست

   عاقلان را کی زیان دارد که ما دیوانه ایم

   اهل خرد، در این موضوع با ما کاری ندارند. این که ما دیوانه‌ایم چه ضرری برای عاقلان دارد؟

4. گر چه قومی را صلاح و نیکنامی ظاهرست

   ما به قلاشی و رندی در جهان افسانه ایم

   اگر چه  صلاح و خوش‌نامی  عده‌ای آشکار است، ما به رندی و می‌خوارگی در جهان شهره‌ایم.

5. اندرین راه ار بدانی هر دو بر یک جاده ایم

   واندرین کوی ارببینی هر دو از یک خانه ایم

   اگر ببینی، ما در این راه، هر دو در یک مسیر قرار داریم. و در این کوچه، اگر نگاه کنی، می‌بینی که هر دو از یک خانه‌ایم.

6. خلق می گویند جاه و فضل در فرزانگیست

   گو مباش اینها که ما رندان نافرزانه ایم

   مردم می‌گویند که مقام و بزرگی در فرزانگی است. بگو که اینچنین نباش که ما رندانی غیرفرزانه هستیم.

7. عیب تست ار چشم گوهر بین نداری ورنه ما

   هر یک اندر بحر معنی گوهر یکدانه ایم

   اینکه چشم تو نمی‌تواند گوهر را ببیند، عیب تو است وگرنه ما هر کدام در این دریای معنی، گوهری بی‌مانند هستیم.

8. از بیابان عدم دی آمده فردا شده

   کمتر از عیشی یک امشب کاندرین کاشانه ایم

   دیروز از بیابان نیستی آمده‌ایم و فردا از اینجا می‌رویم. امشب به مدتی کوتاهتر از زمان یک بار شادی کردن، در این خانه هستیم.

9. سعدیا گر باده صافیت باید باز گو

   ساقیا می ده که ما دردی کش میخانه ایم

   ای سعدی! اگر شراب زلال می‌خواهی بیان کن. ای ساقی! شراب بده که ما شراب خوار می‌خانه هستیم.