زهی سعادت من کم تو آمدی به سلام
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/زهی-سعادت-من-کم-تو-آمدی-به-سلام

متن زهی سعادت من کم تو آمدی به سلام

1. زهی سعادت من کم تو آمدی به سلام

   خوش آمدی و علیک السلام و الاکرام

   خوشا به سعادت من که تو برای سلام گفتن به پیشم آمدی. خوش آمدی و بر تو سلام و نیکی

2. قیام خواستمت کرد عقل می گوید

   مکن که شرط ادب نیست پیش سرو قیام

   می‌خواستم که در برابرت بایستم اما عقلم به من می‌گوید که این کار را نکن چرا که در حضور سرو ایستادن مودبانه نیست

3. اگر کساد شکر بایدت دهن بگشای

   ورت خجالت سرو آرزو کند بخرام

   اگر می‌خواهی که بازار شکر کساد شود، سخن بگو. و اگر می‌خواهی سرو خجالت بکشد، خرامان راه برو.

4. تو آفتاب منیری و دیگران انجم

   تو روح پاکی و ابنای روزگار اجسام

   تو خورشید نوربخش هستی و دیگران ستارگان هستند. تو روان پاک هستی و مردم روزگار جسم‌هایی بیش نیستند.

5. اگر تو آدمیی اعتقاد من اینست

   که دیگران همه نقشند بر در حمام

   اگر تو انسان هستی، من اعتقاد دارم که سایرین همگی نقاشی‌ای بر در حمام هستند

6. تنک مپوش که اندام های سیمینت

   درون جامه پدیدست چون گلاب از جام

   لباس نازک نپوش چرا که بدن سفیدت از میان لباس پیدا است همانگونه که گلاب از میان شیشه گلاب پیداست.

7. از اتفاق چه خوشتر بود میان دو دوست

   درون پیرهنی چون دو مغز یک بادام

   اتفاقاً‌ چقدر بهتر است که کمر دو دوست درون یک لباس باشند همانگونه که دو مغز بادام درون یک پوسته بادام هستند.

8. سماع اهل دل آواز ناله سعدیست

   چه جای زمزمه عندلیب و سجع حمام

   سماع اهل دل، آواز ناله سعدی است. وقتی که آواز سعدی باشد، دیگر جایی برای زمزمه بلبل و ناله کبوتر باقی نمی‌ماند.

9. در این سماع همه ساقیان شاهدروی

   بر این شراب همه صوفیان دردآشام

   در این سماع، همگی ساقیان زیبارو هستند. پیش این شراب، همه صوفیان ولع شراب دارند.