خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم
حافظ
https://www.sherfarsi.ir/hafez/خیز-تا-خرقه-صوفی-به-خرابات-بریم

متن خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم

1. خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم

   شطح و طامات به بازار خرافات بریم

   برخیز تا جامه صوفیانه را به میخانه ببریم (و با دادن آن، شراب بگیریم). گزافه‌گویی‌های صوفیانه را به بازاری ببریم که در آن، یاوه خرید و فروش می‌شود (سخنان صوفیان، چرندیاتی بیش نیستند)

2. سوی رندان قلندر به ره آورد سفر

   دلق بسطامی و سجاده طامات بریم

   دلق بسطامی و سجاده‌ای را که صوفیان با آن از کرامات خود لاف می‌زنند، به عنوان سوغات سفر، به دست رندان قلندر بسپاریم.

3. تا همه خلوتیان جام صبوحی گیرند

   چنگ صبحی به در پیر مناجات بریم

   برای آنکه همه گوشه نشینان و عزلت گزیدگان به نوشیدن شراب صبحگاهی روی بیاورند، چنگ زن بامدادی را به در منزل پیشوای مناجات کنندگان بفرستیم

4. با تو آن عهد که در وادی ایمن بستیم

   همچو موسی ارنی گوی به میقات بریم

   عهد و پیمانی که با تو در وادی ایمن بستیم را همانند موسی، در حال گفتن «ارنی» به میقات ببریم. (پیمانی را که برای تصفیه دل بسته بودیم، اجابت نماییم)

5. کوس ناموس تو بر کنگره عرش زنیم

   علم عشق تو بر بام سماوات بریم

   دربالای کنگره آسمان، بر طبل شکوه تو بکوبیم. علم عشق تو را به اعلی درجه برسانیم

6. خاک کوی تو به صحرای قیامت فردا

   همه بر فرق سر از بهر مباهات بریم

   همگی، فردا، در صحرای قیامت، به نشانه افتخار، خاک کوی تو را بر بالای سر بگذاریم.

7. ور نهد در ره ما خار ملامت زاهد

   از گلستانش به زندان مکافات بریم

   و اگر زاهد بخواهد با سرزنش کردن ما،‌ در راهمان مشکل ایجاد کند، او را از باغش به زندان مکافات بیندازیم

8. شرممان باد ز پشمینه آلوده خویش

   گر بدین فضل و هنر نام کرامات بریم

   از لباس صوفیانه آلوده خودمان خجالت بکشیم اگر با این دانش و هنر و مهارت، سخنی از کرامات بر زبان بیاوریم.

9. قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند

   بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم

   اگر دل نتواند بفهمد که این حال چه ارزشی دارد و برای آن کاری انجام ندهد، بخاطر آنکه چیز زیادی از این احوالات کسب نکرده‌ایم، بسیار شرمنده خواهیم شد.

10. فتنه می بارد از این سقف مقرنس برخیز

    تا به میخانه پناه از همه آفات بریم

    بلند شو که از این آسمان پر نقش نگار، آشوب صادر می‌شود و از شر این آفاتی که از آسمان می‌بارد، به میخانه پناه ببریم.

11. در بیابان فنا گم شدن آخر تا کی

    ره بپرسیم مگر پی به مهمات بریم

    آخر تا کی باید در این بیابان فنا گم شد؟ بیا نشانی راه را بپرسیم شاید توانستیم گنجینه را پیدا کنیم

12. حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز

    حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم

    ای حافظ! بر درگاه هر شخص پست و فرومایه‌ای گریه نکن! بهتر آن است که حاجات و مطالبات خود را در نزد خداوند مطرح نمایی!